Orlando komt tot een eind. Vandaag zal ik met pijn in mijn hart afscheid moeten gaan nemen van...
de Mustang. Oké, ook een beetje van mijn nieuwe mattie.
Maar eerst.... Onze een naar laatste dag:
We zijn vroeg opgestaan, want we gingen een roadtrip maken langs de zee. Het kan ook niet anders dan dat we maximaal gebruik maken van de Mustang. Het was ander half uur rijden naar de zee toe. Ik had mezelf helemaal ingepakt, want wat er ook gebeurd, het dak van de Mustang gaat niet dicht en een beetje rood kan niet op tegen de schoonheid van de cabrio. De Mustang verlicht alle pijn en kleur.
We hebben een uurtje gedobberd in een voorverwarmde zee en hebben daarna langs het strand gegeten. De dag werd beter en beter want nu mocht ik rijden.
Terug aangekomen bij ons hotel en ja, deze dag kan nog beter. Ik stond namelijk op het punt om naar Disney world te gaan. Met het dak eraf en de muziek te hard reed ik asociaal naar Sergio om hem op te halen. We gingen naar Disney world met een om weggetje.
Je kan er niks aan doen, jij zou het ook hebben geef het toe! Disney haalt het kleine meisje in je naar boven. Dat is in ieder geval hoe Sergio zei dat hij zich voelde.
We kamen het park in en net toen we naar binnenliepen, was de eindshow van de dag begonnen. We renden zo ver we konden naar voren om een zo goed mogelijke plek te hebben. Samen met duizenden mensen stonden we voor het beroemde kasteel. We werden omringt door fantastisch vuurwerk en vliegende acteurs. Er hangt zo een aandoenlijke sfeer in het park. Al die kinderstemmetjes die je hoort van bovenaf de schouders van hun ouders: 'Dad, is Tinkerbell comming?' 'This is the best day of my life!'. Zo lief.
Sergio en ik stonden soort van opgepropt tussen de mensenmassa, want we hadden onszelf helemaal naar voren gedrukt. Wij hadden als een van de weinige niks dat ons tegenhield (geen kinderwagen, rolstoel, obesitas of skispullen bij ons) om snel te kunnen bewegen tussen de menigte. In Disney world staan is toch best romantisch. Hij had z'n armen om mij heen en af en toe haalde hij een haar uit mijn gezicht, ik weet waar dit naar toe gaat. Het enige was.. het ging daar dus niet naar toe. Nahja, ook goed. Dan zal het enige vuurwerk vanavond echt in de lucht te zien zijn. Misschien heeft hij een vriendin in Colombia? Niks kon mijn pret nog verpesten, ik stond in Disney world. Hoe groot is nou de kans dat je iemand ontmoet in de bus en een paar uur later de grootste lol hebt in Disney world. Disney world is zoiets dat je nooit meer gaat vergeten en ik heb dat gedaan met een totale vreemde die ik amper kan verstaan en ik had echt een geweldige avond.
Ik vind dat toch zo leuk aan reizen. Je weet nooit wat je gaat doen en met wie en waar je die dag nou weer eindigt.
De attracties in Disney world vielen me wel tegen. Niet zozeer het uiterlijk, want zelfs in de wachtrij kon je zien dat aan elk klein detail was gedacht. Tot in de puntjes werd het thema doorgevoerd en af en toe moest ik aan iets voelen om te zien of het misschien wel niet echt was. Maar nee, Ariël haar staart was niet echt, hij was van plastic. Het was meer de snelheid van de attracties. Sorry, maar gewoon Walibi voor 30 eu in Nederland heeft betere achtbanen. Step up your game Disney. Misschien is Disney World ook niet voor niks niet meer voor mijn leeftijd, maar voor dat geld mogen ze de achtbaan wel een tandje harder laten gaan.
We hebben de avond afgesloten met Macdonalds. Ik heb het gevoel dat goede dagen vaak Macdonalds bevatten.
Orlando komt tot een eind. Vandaag zal ik met pijn in mijn hart afscheid moeten gaan nemen van...
de Mustang. Oké, en ook een beetje van mijn mattie.
Voordat ik Orlando verlaat is het van levensbelang dat ik de Schoenen koop waar ik nu al drie dagen over droom, dus ik sleepte Sergio mee naar de Nike store. Hij mij naar de kapper en daarna zijn we gaan zwemmen. Ik heb verloren met een wedstrijdje snel zwemmen en daarna hielden we een slecht geformuleerde discussie over wapens in Amerika. De dikke man in het zwembad vond ons blijkbaar gezellig, want hij kon er niet over ophouden. Hij was helemaal pro guns. Sterker nog hij vond dat we er niet over konden oordelen, want we hadden beide nog nooit in ons leven een wapen aangeraakt. Ja, toen begon ons minder goede idee.
Een half uur later hadden we onze Mustang geparkeerd voor de winkel: MGA 'Machine gun America'. Hmm.. misschien iets later dan een half uur want we waren in de hal van het hotel nog even gestopt om een race te doen met het bagage karretje, maar goed. Ik was eerst helemaal enthousiast, hoe badass is dat om een keer echt een wapen te schieten? Misschien kan ik het wel heel goed? Mijn humeur veranderden toen ik een target mocht kiezen. Ik kon kiezen tussen Osama of Kim Jung un en ik weet niet hoe dat voor jullie zit, maar ik persoonlijk vind dat gestoord.
Ik kan er niks aan doen, maar onschuldig een wapen vasthouden was er niet meer bij. Ik ga dan gelijk politiek correct nadenken. Dit is gewoon normaal hier, kinderen kijken hier naar. Kinderen zullen een target moeten kiezen en zich afvragen wie die mensen zijn. Misschien wordt het wel uitgelegd wie dat zijn en wordt er een associatie gemaakt met het land waar deze mensen vandaan komen. Zo hou je een cyclus van haatdragend denken in stand. Dan zou je denken, wat doen kinderen op een schietbaan, maar ook dat is hier normaal. Ik kon namelijk mijn wapen naar keuze niet krijgen, want die was voor kinderen van 6-12 jaar. Ik weet niet wat er kinderachtig is aan een wapen waarmee je iemand kan doden hoe klein of hoe licht dan ook, maar ook dat zal wel aan mij liggen. Het voelt voor mij als een grote indoctrinatie. Veel mensen in Amerika kennen niet veel meer dan eigen staat en eigen mensen (mensen met dezelfde overtuigingen), vaak omdat het land zo uitgestrekt is en niet iedereen de mogelijkheid heeft te reizen of te studeren. Ik zie zoiets kleins als het kunnen kiezen van zo'n target als een versterking van de eigen in standgehouden tunnelvisie. Dat ging dus allemaal door mijn hoofd toen ik een automatisch geweer vasthield. Ik had niet bepaald de beste tijd van mijn leven. Dit is niet bepaald een relaxte vakantie activiteit.
(beide wilden we ook niet online terwijl we aan het schieten waren ((Juf en dokter)), maar door onderste foto's krijg je een indruk)
Toen ik een overdreven harde handdruk kreeg van de grote uitziende soldaat die ons ging leren schieten, was ik er eigenlijk wel klaar mee. Sergio vond het ook helemaal niet leuk. Ik zag aan z'n hoofd dat hij er ook klaar mee was. Het schieten zelf, was eigenlijk niet zoveel aan. Het geluid was harder dan ik had verwacht, de terugslag was harder dan ik had verwacht en het mikken was makkelijker dan ik had verwacht. Ik voelde me er helemaal opgefokt over.
'That's what America is all about', zei de spierbundel tegen ons. Nou, als dat zo is, hoef ik helemaal niks met Amerika te maken te hebben. Sergio en ik waren het er over eens: slechts besteedde geld van deze trip. Ik wilde zeggen, van mijn leven, maar dat is duidelijk niet waar, ik heb wel eens dommere dingen gekocht.
Sergio en ik gingen uiteten. Onze laatste avond vieren. Kan je dit geloven..., die jongen had nog nooit zoete aardappel gegeten. Hij was teleurgesteld dat het geen suiker had. Na het eten zijn we gaan dansen. Het kizomba festival in Orlando was vol oude lullen en het feest was niet echt gaande, dus we gingen terug met de Mustang en gingen weer de stad in. Na een tijdje rondlopen hoorde we salsamuziek van een van de hoge gebouwen afkomen. Hier was ik iets te enthousiast over, want het feest bleek weer weinig voor te stellen.
Gelukkig waren wij zelf het feest.
Elke keer als er een nummer opkwam die we samen konden dansen deden we dat. Ik heb Cubaans gedanst, ik ben daar helemaal niet zo goed in. Ik was zo enthousiast dat we even konden dansen, dat het me niks uitmaakte dat niemand anders danste en dat ik een andere dansstyle gewend ben. We hebben vanavond weer vuurwerk gezien en zoals ik al zei eindigen goede dagen bij de Mac.
Het is tijd Orlando achter mij te laten. Ik wil deze post eindigen met een zin die ik hopelijk nog eens zal horen: 'Look there did we park our Mustang'.
Reactie plaatsen
Reacties